Μα δεν μπορει να ξεκιναει κατι σαν βιασμος και μετα να γουσταρει αυτη,αυτο κι αν ειναι επικινδυνη προσεγγιση(εκτος αν μιλαμε για προσυμφωνημενα παιχνιδακια ζευγαριου). Απλα στα βιβλια
- Σπόιλερ:
τη φιλαει μεχρι που σταματαει να διαμαρτυρεται κι αρχιζει να αναστεναζει.
Αυτο δεν το λες βιασμο,αμα να φερω παραδειγμα η γυναικα πει ''μη οχι τωρα'' γιατι εχει μια σοβαρη δουλεια,ο αντρας επιμεινει λιγο φιλωντας και χαιδευοντας την μεχρι που αν και δυσανασχετωντας λιγο πειστει αυτη γιατι την αναψε,αυτο δεν το λες βιασμο,μη χασει και την εννοια ο ορος και μετα οταν υπαρχει πραγματικο εγκλημα βρισκουν πατημα οι διαφοροι να το μειωσουν. Και καπως ετσι το εξελαβα εγω αν κι εδω ειναι πιο σοβαρο λογω περιστασεων και ξαναβλεποντας τη σκηνη,τη μια κατανοω οσους το βλεπουν σαν βιασμο,την αλλη το βλεπω και λεω δε θα μου πηγαινε το μυαλο ποτε αν δεν εβλεπα τα σχολια.Τι να πω,σηκωνω τα χερια. Αυτο που με εξοργιζει ομως και θελω να το πω ειναι οσοι για να δικαιολογησουν τη φαση πετανε ενα''και να ηταν βιασμος,για τη Σερσει μιλαμε,τι σας νοιαζει'' Αυτο ειναι το πραγματικα απαραδεκτο,για πολλες ντοματες.
Απο κει και περα,εχοντας δει ολο το επεισοδιο τωρα να πω οτι:
-υπαρχει ανθρωπος που να μην ευχεται οποτε δινουν τοσο τηλεοπτικο χρονο σε Σαμ-Γκιλι να τον δινανε καπου αλλου? Αμφιβαλλω.
-ναιιι ο Μικροδαχτυλος αποκαλυφτηκε επιτελους! Αυτος κρυβοταν πισω απο τον τυπα που εσκασε μυτη απο το πουθενα,σε ενα εξυπνα σκηνοθετημενο σχεδιο οπως του ταιριαζει. Απο κει και περα η ταυτοτητα του δολοφονου παραμενει μυστηριο
,εχουμε και τον Ταιγουιν που βγαζει λογο πανω απο το πτωμα-ακομα και για αυτον κι ακομα και για το τερας που υπηρξε ο μικρος,πολυ απανθρωπο παντως αυτο και κυριως για την κορη του,για τον πονο της οποιας αδιαφορησε επιδεικτικα.Θα μπορουσε να πει κανεις εχουμε και τον Τζειμι που ο μικρος ειχε βγαλει και πανω του κακια και θελει να κανει τη Σερσει να στραφει σ'αυτον για παρηγορια. Μ'αρεσει που οσο παει πυκνωνει και καλα το μυστηριο,εγω περιμενα οτι θα αρχιζε να ξεδιαλυνεται. Παντως η κινηση του Μικροδαχτυλου( στη σκηνη τους προσεξα παλι οτι η Σανσα ριχνει σε ολους κεφαλι ρε φιλε) να σπασει το πετραδι του κολιε πριν το πεταξει ηταν λιγο περιεργη.Και τα δυο ενδεχομενα προσωπικα οπως μας παρουσιαστηκε το θεμα βρισκω οτι φαινονται λογικα και να ηξερε απλα και να ηταν και ανακατεμενος. Μπορει να το κανει απο αγαπη στην Κατ,μπορει και για τους δικους του λογους,μπορει και μια μειξη.Μην ξεχναμε και τις σκηνες του με τον Βερις στο σιδερενιο θρονο και στην 1η σεζον και περσι-απο τις αγαπημενες μου και οι 2-που δειχνουν ποσο φιλοδοξος ειναι και ποσο βασιζεται στο οτι κανεις δεν τον υπολογιζει για σοβαρη απειλη. Chaos is a ladder ειπε στη μια-με κεινη τη μουσικη απο πισω να σου σηκωνεται η τριχα- και στην 1η θυμηθηκα τωρα εκεινο το πομπωδες ''a new King...long may he reign...''αν τελικα μας δειξουν οποιαδηποτε αναμειξη αυτο κι αν θα ειναι (κωμικο)τραγικη ειρωνεια.
-το Σκυλι για μενα παντα αυτος ηταν και παντα αυτος θα ειναι.Κατα καποιον τροπο κι αυτος διδασκει την Αρια οπως ο Μικροδαχτυλος τη Σανσα.Δεν υπαρχουν κωδικες τιμης και παραμυθια.Κι αν υπαρχουν αναπροσαρμοζονται.Με εξοργισε παντως εκει που χτυπησε τον ανθρωπο που τους βοηθησε και του εκλεψε το ασημι. Ψοφος!
-Ψοφος και στον αγριο/ανθρωποφαγο Περα απο το τειχος(η δεν ειναι περα αυτος τωρα που το σκεφτομαι?) Που να σε κανουν μπαρμπεκιου ρε να δεις τη γλυκα! Κι η Υγριτ με νευριασε.
-Καλισι κλασικα δυνατες σκηνες αν και τα της μαχης των πρωταθλητων δε με τρελαναν.Αλλα ολο απο νικη σε νικη το παει,δεν πρεπει να υπαρξει και κανενα εμποδιο? παντως πολυ καλο το ευρημα με τα κολαρα που πετουσαν.
-Ομπεριν...αγορινα μου τα σπας γενικα δε λεω,αλλα μηπως να σταματουσαν να σε δειχνουν ΜΟΝΟ σε οργια? Παλι καλα που εκανε τις αναφορες ο Ταιγουιν και φανηκε οτι γενικα ειναι χαρακτηρας ψαγμενος,εχει μελετησει διαφορα πραγματα, δεν επαναπαυεται στο πριγκιπιλικι και στα οργια.Δεν καταλαβα ακριβως περι εκδικησης αν ο Ταιγουιν παραδεχτηκε ευθυνη ο ιδιος η τα εριξε ολα στο Βουνο,θα το ξαναδω.
-Οσο για τον Τυριον...σκουρα τα πραγματα.Και διωχνει και τον υπασπιστη του,αντε να δουμε...
Σαν συνολο το επεισοδιο ειχε σημεια που μου αρεσαν και αλλα που οχι.