Chepe fortuna δεν έχω δει καθόλου, το έβαλα γιατί το κορόιδευε η Δορίνα
Cartel 2 ελάχιστα. Ο Diego Cadavid δεν κάνει για απόλυτος πρωταγωνιστής. Αφού δεν δέχτηκε ο Cardona έπρεπε να τον αντικαταστήσουν, όχι να κάνουν πρωταγωνιστή δεύτερο ρόλο. Λογικός ο πάτος. Επίσης δεν μ'αρέσει το τραγούδι σε κανένα από τα 2.
Cuando me enamoro έχω δει 1-2 videos με τους πρωταγωνιστές. Έχουν χημεία αλλά δεν φτάνει. Η ιστορία του La Mentira είναι υπερβολικά γελοία ακόμα και για την περίοδο που παίχτηκε η σειρά, τώρα ειδικά απλά δεν υπάρχει. Και για να την εκσυγχρονίσουν όπως λένε ότι έκαναν, πρέπει να αλλάξουν όλη την ιστορία πράγμα που δεν το έκαναν.
Το para volver amar καλό αλλά όχι για μένα. Αν δω κάποια στιγμή αυτή την ιστορία, θα δω το original.
Passione ελάχιστα γιατί με τα πορτογαλικά δεν τα πολυβγάζω πέρα. Γενικά μου φάνηκε καλή σειρά αλλά απ'ότι διαβάζω δεν είναι τίποτα το φοβερό. Έχει πολύ καλό καστ και ενδιαφέρουσες ιστορίες αλλά nada del otro mundo. Λένε πως ο σεναριογράφος ο συγκεκριμένος έχει δώσει πολύ καλύτερα δείγματα.
Teresa ίσως θα την έβλεπα το Καλοκαίρι. Έχω συνηθίσει από κάθε καλοκαίρι να βλέπω και από ένα μεξικάνικο στο γρήγορο. Και επειδή τα τελευταία δεν βλέπονται ούτε στο γρήγορο, δεν σκόπευα να δω τίποτα. Teresa θα έβλεπα σίγουρα αν δεν είχα δει Rubi. Παρόλο που αν εξαιρέσουμε την πρωταγωνίστρια, είναι καλύτερη σαν σειρά, μοιάζουν υπερβολικά πολύ. Η παρουσία του Rulli στον ίδιο ακριβώς ρόλο δυσκολεύει τα πράγματα.
La Pola έχω δει τα 2 πρώτα επεισόδια. Έχει όλες τις προοπτικές όταν το δω ολόκληρο να εξελιχθεί στην αγαπημένη μου σειρά εποχής.
Rosario Tijeras βλέπω τώρα, είμαι 20 επεισόδια πριν το τέλος. Η ιστορία είναι φοβερή αλλά έχει πολλές δευτερεύουσες που θα ήταν εντάξει για μια σειρά 100+ επεισοδίων. Αλλά για 57 είναι υπερβολικές. Όπως υπερβολικός είναι και ο αριθμός επεισοδίων. Με 30 επεισόδια θα μπορούσαν να κάνουν κάτι πραγματικά φοβερό αλλά με τόσα ξεχείλωσε χωρίς λόγο. Και συμφωνώ με όσους λένε πως νουβέλα 57 επεισοδίων δεν είναι μίνι. Έχουν υπάρξει νουβέλες και με 60, επιτυχημένες που δεν ήταν μίνι. Είναι απλώς μικρές νουβέλες.
Ψήφισα τα 4 επόμενα:
Mesa para tres που ενώ το ξεκίνησα χωρίς να περιμένω να δω ούτε 5 επεισόδια, σιγά σιγά κόλλησα. Έχω κάποιες ενστάσεις όσον αφορά το σενάριο, με έχει κουράσει μια δευτερεύουσα ιστορία αλλά μ'αρέσει πολύ η κεντρική.
Todos quieren con Marilyn είναι από τις αγαπημένες μου. Δυστυχώς δεν θα καταφέρω να βρω ποτέ ολόκληρα τα 52 πρώτα επεισόδια αλλά επιτέλους βρήκα ολόκληρα όσα ακολούθησαν. Παρά την αργή πλοκή της, είναι εξαιρετική.
Porque diablos είναι η νέα μου μεγάλη λατρεία. Μετά τη χήρα ότι καλύτερο έχω δει. Αρχικά είχα ψιλοαπογοητευτεί γιατί ξέροντας πως είναι από την ίδια ομάδα, περίμενα κάτι καλύτερο. Όχι από τη χήρα βέβαια, που πέρα από πρωταγωνιστή δεν έχει κάτι καλύτερο από εκείνη, αλλά γενικότερα. Δεν περίμενα πχ οι δευτερεύουσες υποθέσεις. Περίμενα να έχει εξίσου καταπληκτική δομή και καστ αλλά κάτι τέτοιο δεν πετυχαίνει συχνά. Οι δευτερεύουσες υποθέσεις βλέπονται, οι ηθοποιοί στους κεντρικούς ρόλους που αυτοί μας νοιάζουν είναι εκπληκτικοί και η κεντρική ιδέα από τις καλύτερες.
La viuda de la mafia δεν χρειάζονται σχόλια. Και μόνο που το πρωτότυπο θέμα της κατέληξε σε 5 χρόνια αν γίνει κλισέ τα λέει όλα. Όπως κι ότι συνεχίζει και μ'αρέσει το ίδιο η κεντρική ιστορία ενώ ύστερα από τόσες μαφιοζοσειρές (και τόσες φορές που είδα αυτή) θα έπρεπε να την έχω βαρεθεί. Η κεντρική ιδέα του PQD γενικώς για μένα είναι πιο ελκυστική κυρίως γιατί αυτή δεν μπόρεσαν να την αντιγράψουν - απαιτεί 17χρονο πρωταγωνιστή και δεν είναι tarea facil. Αλλά η δομή της σειράς είναι τέτοια που και να μην είχε πρωτότυπη ή ριψοκίνδυνη ιστορία, θα ήταν και πάλι top of the top.
Και μπανιστιρτζού.
Γκε γκε τώρα? 
