A Song of Ice and Fire (Book Series)

felia έγραψε:

ΡΕ ΣΕΙΣ....Ο ΤΖΟΝ στα βιβλια ειναι μια χαρα παιδι! Εχει τις μαμουχαλες στιγμες του λογω εφηβειας βασικα αλλα μια χαρα ειναι. Ουτε βαρετος, ουτε βλαμμενο, ουτε τα ζα μου αργα, ουτε μουντρουχος. Και εξυπνος ειναι, και χαρακτηρα εχει, και του κοβει και παρατηρητικος ειναι και βασικα...εκπλησσομαι

Αυτό το πεδίο διαφωνίας δεν θα λήξει ποτέ.  Με εξαίρεση τα τελευταία επεισόδια, ο Τζον ήταν γαμάτος χαρακτήρας και στη σειρά. Ήταν σαν όαση ανάμεσα σε τόσους κακούργους.  Μπορεί εσύ να τον βαριόσουν, αλλά δεν ήταν τυχαία στο top των αγαπημένων χαρακτήρων από τους fans παγκοσμίως.

felia έγραψε:

Σιλβ....

Δεν μπορω να πω πως μεχρι στιγμης με ενδιαφερει ιδιαιτερα η Σερσει. Την ψιλοβαριεμαι και αυτην στα βιβλια
Αλλη αποτυπωση βεβαια στα βιβλια συγκριτικα με την σειρα. Στα βιβλια εχει μερικες ενδιαφερουσες ατακες αλλα δεν μπορω να πω πως κερδιζει ιδιαιτερα.

Άρα στα βιβλία δεν είναι αρκετά bitch

Silv έγραψε:

felia έγραψε:

ΡΕ ΣΕΙΣ....Ο ΤΖΟΝ στα βιβλια ειναι μια χαρα παιδι! Εχει τις μαμουχαλες στιγμες του λογω εφηβειας βασικα αλλα μια χαρα ειναι. Ουτε βαρετος, ουτε βλαμμενο, ουτε τα ζα μου αργα, ουτε μουντρουχος. Και εξυπνος ειναι, και χαρακτηρα εχει, και του κοβει και παρατηρητικος ειναι και βασικα...εκπλησσομαι

Αυτό το πεδίο διαφωνίας δεν θα λήξει ποτέ.  Με εξαίρεση τα τελευταία επεισόδια, ο Τζον ήταν γαμάτος χαρακτήρας και στη σειρά. Ήταν σαν όαση ανάμεσα σε τόσους κακούργους.  Μπορεί εσύ να τον βαριόσουν, αλλά δεν ήταν τυχαία στο top των αγαπημένων χαρακτήρων από τους fans παγκοσμίως.

Ολοι οι βασικοι χαρακτηρες του GoT ειχαν μεγαλο κοινο. Αυτο δεν λεει κατι. Γενικα ομως στην σειρα του εκοψαν πολυ τα φτερα και τον απλοποιησαν συγκριτικα με την παρουσια του στα βιβλια. Κριμα.

Παράθεση :

felia έγραψε:

Σιλβ....

Δεν μπορω να πω πως μεχρι στιγμης με ενδιαφερει ιδιαιτερα η Σερσει. Την ψιλοβαριεμαι και αυτην στα βιβλια
Αλλη αποτυπωση βεβαια στα βιβλια συγκριτικα με την σειρα. Στα βιβλια εχει μερικες ενδιαφερουσες ατακες αλλα δεν μπορω να πω πως κερδιζει ιδιαιτερα.

Άρα στα βιβλία δεν είναι αρκετά bitch

Οχι καλε ειναι ....και σε μερικες φασεις ισως και πιο πολυ απο το πως ηταν η τηλεοπτικη Σερσει σε εκεινη την περιοδο της ιστοριας της.
Αλλα δεν ξερω. Στα βιβλια δεν μπορω να πω πως με τραβαει και τοσο. Ισως επειδη ακομα δεν διαβασει δει δικο της PoV και βλεπουμε την εικονα της μεσω του Τυριον κυριως και της Σανσα και ολων οσων την αναφερουν.
Αφου να φανταστεις ακομα και η catch phrase ατακα που εχουν στο οπισθοφυλλο του 2ου βιβλιου για να το προμοταρουν πανω απο την περιληψη και τα σχολια εφημεριδων και κριτικων ειναι της Σερσει.
Αλλα η εικονα που σου βγαζει ειναι διαφορετικη απο την GoT εικονα. Δεν ξερω. Ισως στην σειρα με ειχε κερδισει πιο πολυ η ηθοποιος και οχι τοσο ο ρολος. Θα δειξει

felia έγραψε:

Eleni7 έγραψε:

Η Κατελυν ειναι τερμα μισητη στα βιβλια.

Δεν θα την ελεγα τερμα μισητη. Αλλα εχει ιδιαιτερα αντιπαθητικες στιγμες.

Τι λες παιδι μου; Που στο κεφαλαιο που αφορα τον Red Wedding ειχα ανεβει στον καναπε και χοροπηδουσα. Ηταν γτπ η γυναικα. Και απεναντι στον Τζον (αυτο το εθιξαν λιγο στο ξεκινημα της σειρας, στα βιβλια ομως σε καθε κεφαλαιο της ολο δηλητηριο πεταει), και ως προς το πως διαχειριστηκε το θεμα με τον Τζειμι, τις κορες της και τον Ρομπ (ειναι ακομη πιο εξοργιστικο αυτο το στορυ σε σχεση με την σειρα).

Προσωπικα χαρηκα που τα κακαρωσε. Και στα βιβλια μαλιστα δεν λυπαμαι καθολου και τον Ρομπ, ο οποιος παρουσιαζεται ακομη πιο ανικανος σαν ηγετης (οχι σαν στρατηγος, το διαχωριζουμε αυτο).

Silv έγραψε:

Αυτό το πεδίο διαφωνίας δεν θα λήξει ποτέ.  Με εξαίρεση τα τελευταία επεισόδια, ο Τζον ήταν γαμάτος χαρακτήρας και στη σειρά. Ήταν σαν όαση ανάμεσα σε τόσους κακούργους.  Μπορεί εσύ να τον βαριόσουν, αλλά δεν ήταν τυχαία στο top των αγαπημένων χαρακτήρων από τους fans παγκοσμίως.

Επειδη σε προηγουμενα σχολια ειχα αναφερει οτι οντως οσον αφορα την Ντανι και την Σερσει, εχουμε σημαντικες διαφορες στο πως τις περασαν στην οθονη, να σημειωσω πως ειμαι της αποψης οτι εχει γινει τελειο περασμα για Αρια και Τζον. Σε φαση που πραγματικα οσο διαβαζω "βλεπω" τις φατσες τους. Αυτο δεν γινεται παντα με Ντανι και Σερσει γιατι το κλιμα διαφερει ελαφρως.

Η μια ειναι τερμα τυφλωμενη με το να παρει τα 7 βασιλεια παση θυσια (που αν το συνδυασεις με το τελος της σειρας, πραγματικα κολλαει 100% αυτο που εγινε), περισσοτερο ετοιμη να τα μπουρλωτιασει ολα χωρις να σκεφτει εξτρα στρατιωτικο πλανο (στην σειρα που και που ειχε περισσοτερο χαλιναρι και μαλιστα πηγαν στα περισσσοτερα σημεια να περασουν την "καλη" πλευρα της, παρολο που εχει κανει εγκληματα κατα καιρους), η αλλη παει να το παιξει δυναμικη αλλα σε αυτη την φαση δειχνει τρομερες αδυναμιες (κυριως τις βλεπουμε στις σχεσεις της με τον Τζειμι και τον πατερα της). Μεχρι τωρα η ολη φαση σε λουπα ειναι "Τυριον θελω να πεθανεις, Τζειμι σ'αγαπω, πατερα μου εχεις καταστρεψει τη ζωη αλλα δεν ξερω πως θα τα καταφερω χωρις εσενα, ο Τυριον φταιει που βρεχει στον τριτο λοφο μετα το τειχος". Σε λουπα ομως. Για την Σερσει κραταω επιφυλλαξη για το πως θα πανε τα πραγματα παρακατω. Η Ντανι ομως ειναι ζητω η τρελα απο την αρχη.

Με Τζον και Αρια παντως εχει γινει εξαιρετικη δουλεια οπως ειπα. Απο ενα σημειο και μετα ειναι και κατα ποσο σου αρεσουν οι χαρακτηρες. Υποκειμενικα ειναι αυτα. Και η Σανσα προς το παρον ειναι ετσι οπως θα επρεπε. Περιμενω να δω την εξελιξη της τωρα γιατι στην σειρα γουσταρα πολυ με το ποσο γαματη την εκαναν.

Eleni7 έγραψε:

felia έγραψε:

Eleni7 έγραψε:

Η Κατελυν ειναι τερμα μισητη στα βιβλια.

Δεν θα την ελεγα τερμα μισητη. Αλλα εχει ιδιαιτερα αντιπαθητικες στιγμες.

Τι λες παιδι μου; Που στο κεφαλαιο που αφορα τον Red Wedding ειχα ανεβει στον καναπε και χοροπηδουσα.

Προσωπικα χαρηκα που τα κακαρωσε.

 

Παράθεση :

Και στα βιβλια μαλιστα δεν λυπαμαι καθολου και τον Ρομπ, ο οποιος παρουσιαζεται ακομη πιο ανικανος σαν ηγετης (οχι σαν στρατηγος, το διαχωριζουμε αυτο).

Δεν εχω διαβασει ακομα το τριτο για να εχω ολοκληρωμενη αποψη αλλα μεχρι στιγμης ειμαι της αντιθετης γνωμης για τον απλουστατο λογω της διαφορας ηλικιας. Ο Ρομπ των βιβλιων ειναι παιδι στην ουσια και παρολα ταυτα εχει ηγετικες ικανοτητες. Αλλα εξακολουθει να ειναι παιδι. Οποτε ειναι λογικο να υπαρχουν ορια στο τι μπορει να κανει και ειναι φυσικο να κανει λαθη.
Σε αντιθεση με την σειρα που ηταν ενηλικας και τα εκανε #$#%#@$ και χωρις να εχει το δικαιολογητικο της ηλικιας. Και τα λαθη που εκανε στην σειρα ηταν απλα η επιτομη της ανικανοτητας αν οχι της ηλιθιοτητας.

Παράθεση :

Υποκειμενικα ειναι αυτα.

Αυτο βασικα. Για Τζον και Αρυα εχω αποκομισει τελειως διαφορετικη εικονα απο τα βιβλια απο σενα. Ειδικα για τον Τζον.

felia έγραψε:

Αυτο βασικα. Για Τζον και Αρυα εχω αποκομισει τελειως διαφορετικη εικονα απο τα βιβλια απο σενα. Ειδικα για τον Τζον.

Βρε καλό μου, μήπως σε χάλαγε ο ηθοποιός εν τέλει;

Silv έγραψε:

felia έγραψε:

Αυτο βασικα. Για Τζον και Αρυα εχω αποκομισει τελειως διαφορετικη εικονα απο τα βιβλια απο σενα. Ειδικα για τον Τζον.

Βρε καλό μου, μήπως σε χάλαγε ο ηθοποιός εν τέλει;

Οχι καθολου. Ισα ισα.

Απλα στην σειρα τον εκαναν πολυ flat σαν χαρακτηρα. Μια εργοστασιακη ρυθμιση σε brooding ειχε και αυτο ηταν. Ουτε ιδιαιτερα ηγετικες ικανοτητες ειχε που βασικα οπου τον πηγαινε το κυμα και τραβατε τον και ας κλαιω, ουτε μεταφυσικες περα απο μια νεκρανασταση που δεν ηταν στο χερι του και στην ουσια δεν χρησιμευσε πουθενα, και απο νοημοσυνη δεν τον ελεγες και φωστηρα. Ηταν και μεσα στην μιρλα.

Καποια πραγματα στον χαρακτηρα του βιβλιου του δικαιολογουνται λογω ηλικιας αλλα σε γενικες γραμμες εκει (μεχρι εκει που εχω διαβασει τουλαχιστον) εχει προσωπικοτητα. Εχει θελω, εχει παρατηρητικοτητα, εχει ικανοτητες που αναλογουν σε εξυπνο ατομο, παιρνει πρωτοβουλιες κτλ. Βασικα στα βιβλια ανετα εκλαμβανει κανεις πως δεν αυτοσαμποταρεται. Τρωει μεν τα μουτρα του αλλα μαθαινει και προοδευει. Η μονη του τροχοπεδη ουσιαστικα ειναι η καταγωγη του και η ταμπελα του μπασταρδου. Αλλιως με οτι καταπιανεται αμεσως αριστευει και το βλεπουμε πρακτικα αυτο. Στα ποστα του τα πηγαινει καλα. Εχει διπλωματια και πειθω και αυτοπεποιθηση. Εχει και την ικανοτητα στα ονειρα του να μπαινει στον λυκο του και η σχεση του με τον Ghost ειναι πολυ πιο ουσιαστικη στα βιβλια.

Ο Τζον στην σειρα δεχοταν προσβολες, πληγωνοταν αλλα εσκυβε το κεφαλι και δεν απαντουσε τις περισσοτερες φορες. Ηταν το στυλ του μαρτυρα. Στην σειρα δεν ειχε σχεδον καθολου αυτοπεποιθηση ενω στα βιβλια το χτιζει αυτο σιγα σιγα. Στα βιβλια εχει χαρακτηρα. Απανταει. Βαζει τους αλλους στην θεση τους ακομα και επιθετικα αλλα και υπογεια κανοντας σωστες κινησεις. Φερνει τα πραγματα εκει που θελει. Στα βιβλια ειναι παιδι και τον βλεπεις να αντιδρα σαν αντρας. Στην σειρα ηταν αντρας και τον περιοριζαν σε παιδικες αντιδρασεις. Και του ειχαν και μειωμενη νοημοσυνη για καποιο λογο. Ειδικα στις τελευταιες 2 με 3 σεζον δεν το συζητω. Το ειχαν τερματισει. Απο την μια που η Σανσα επρεπε να βγαινει η διανοια και απο την αλλη "you are my queen".

Γενικοτερα πολλες φορες σε μεταφορες αντρικων ηρωων απο βιβλια σε σειρες πολλες φορες του γραφουν στωικους, με μια αντιδραση εκφραση, μονιμα κατσουφηδες, ακρα κουρασμενους, bland και vanilla. Τους απλοποιουν και εστιαζουν στο ηρωικο trope προσπαθωντας να τους κανουν αγαπητους στο κοινο αφαιρωντας πολλες φορες τα αντιφατικα τους στοιχεια. Μεσα στην βαρεμαρα. Γιατι αυτο το μεταφραζουν σαν 'τελειοτητα' και 'αρετη'. Μπερδευουν την εσωστρεφεια με το να αφαιρουν διαστασεις απο την προσωπικοτητα ενος χαρακτηρα.

Στην σειρα μου αρεσε που εμαθε να επιβιωνει και ηταν καλος στις μαχες και ειχε και τις badass στιγμες του. Και σιγουρα ο ηθοποιος εκανε καλη δουλεια σε αυτο που του εδωσαν να παιξει. Η μεταφορα απο τα βιβλια στην σειρα δεν ηταν κακη αλλα παραμενουν για μενα κυριες διαφορες αν εμβαθυνει κανεις λιγο στην προσωπικοτητα περα απο τις επιφανειακες ομοιοτητες.
Αλλα σε γενικες γραμμες στην σειρα ηταν ιδιαιτερα επιπεδος χαρακτηρας χωρις ιδιαιτερη γοητεια περα απο το ποσο καλουλης ηταν.

Ρε συ Φελια μια χαρα τα εχει δειξει αυτα στην σειρα. Ξεχασες την μαχη του Castle Black στην 4η που τους παιρνει μονος του (επεισοδιο που στο τελος πεθαινει η Ιγκριντ); Και μετα απο αυτο τον εκαναν (δικαιως) και αρχηγο της νυχτερινης φρουρας; Αυτο δηλαδη ηταν λιγοτερο ηγετικο απο αυτα που εκανε στις μαχες ο Ρομπ πχ;

Νωριτερα στις σεζον 1η και 2η, παλι δειχνουν ακριβως οτι στα βιβλια. Τσαντιζεται με τις προσβολες του Θορν, υπερασπιζεται τον Σαμ κοντρα σε ολο το στρατοπεδο, εκπαιδευει τους συντροφους του στο σπαθι και αυτοι σιγα-σιγα τον αποδεχονται, ενοχλειται σε μεγαλο βαθμο αρχικα που τον κανουν ακολουθο του Μορμοντ αντι για ranger. Ολα αυτα τα δειχνει. Προφανως δεν μπορει να του δωσουν σε σεζον 10 επεισοδιων αυτα που σου δινουν 5-6 κεφαλαια POV στα βιβλια, αλλα τα στοιχεια του χαρακτηρα του ειναι εκει. Πρακτικα το μονο που λειπει, ειναι οτι σε καποια σημεια στις σκεψεις του συνεχως ανακαλει το Σταρκαικο και το πως μεγαλωσε με τα αλλα "αδερφια" aka ξαδερφια. Δεν θυμαμαι αν υπαρχουν αναφορες σε αυτο στην σειρα, στα βιβλια απλα το σκεφτεται ορισμενες φορες.

Επισης, οταν παει με τους αγριους, και εκει βλεπουμε πως αρχιζει να αντιμετωπιζει το διλημμα Καθηκον vs Συναισθημα. Και με την Ιγκριντ αλλα και με τους υπολοιπους που τους λυποταν κιολλας επειδη ειχε δει τι κυκλοφορει περα απο το τειχος. Μετα μην ξεχναμε πως παταει ποδι ως Lord Commander για να τους βοηθησουν και να τους αφησουν να περασουν το τειχος (και γι αυτο το λογο δολοφονειται κιολλας).

Ηγετικοτητα παντως δειχνει, και την ξεκιναει και απο το 0. Και με τους συντροφους στου στην νυχτερινη φρουρα αλλα και με τους αγριους. Και στις δυο περιπτωσεις ξεκιναει απο το μηδεν με προσβολες, μηδενικη υποστηριξη κτλ, και στο τελος και οι δυο ομαδες τον ακολουθουν επειδη το κερδισε με το σπαθι του. Και αυτο στην σειρα μια χαρα στο περναει και στις δυο περιπτωσεις.

Και στα βιβλια παντως δεν απανταει ευθεως στις προσβολες. Μεσα του τα κραταει και απλα εκνευριζεται. Και πολλες φορες δειχνει μεγαλη αδυναμια οταν σκεφτεται οτι ειναι μπασταρδος και αναρωτιεται τι γινεται με την μητερα του. Υπαρχει μια εσωτερικη μαχη και γινεται εκτενης αναφορα. Δεν παρουσιαζεται δηλαδη ως καποιος τρομερα δυνατος χαρακτηρας. Δειχνει μεγαλες αδυναμιες, που τις ειδαμε και στην σειρα.

Για το τι εγινε μετα την νεκρανασταση, δεν μπορουμε να το κρινουμε στην παρουσα φαση επειδη τα βιβλια δεν εχουν φτασει ακομη εκει. Στην σειρα παντως μετα απο αυτο το σκηνικο, εβλεπες απλα εναν αλλον ανθρωπο. Σα να αποκοπηκε απο την παλια του ζωη. Συν οτι ενιωθε 100 κιλα βαρος στις πλατες του. Ουσιαστικα ξανανιωνει μονο οταν φευγει περα απο το τειχος στο τελευταιο επεισοδιο. Εκεινο το χαμογελο τα ελεγε ολα. Θελω να δω πως θα το χειριστει και ο Μαρτιν αυτο. Γιατι ειτε μιλαμε για βιβλια, ειτε για σειρα, ο χαρακτηρας σιγουρα θεωρειται αναμεσα στους τραγικους ηρωες.

Δεν μπορω να πω πως συμφωνω. Ναι εδειξαν γεγονοτα. Παρομοια με τα βιβλια και σιγουρα στις πρωτες σεζον σε πολυ καλυτερη και πιο πιστη μεταφορα. Αλλα στην σειρα ηταν ανεκαθεν πιο πολυ το trope του generic hero ενω στα βιβλια αν και εξακολουθει να ειναι το μοτιβο του ηρωα εχει πιο πολλες εκφανσεις σαν προσωπικοτητα. Βασικα στα βιβλια εχει πολυπλευρη πραγματικοτητα ενω στην σειρα εμειναν πιο πολυ στην στωικη επιφανεια. Για μενα στην σειρα ηταν ο στερεοτυπικος χαρακτηρας του ηρωα ενω στα βιβλια ειχε πιο πολυ βαθος. Στην σειρα ειχαν κολλησει στον να τον δειχνουν να παιρνει παντα τις σωστες και ηθικες και καλες αποφασεις. Στα βιβλια για μενα ηταν απλα καλος χαρακτηρας γιατι ηταν πειστικος και αυτο συνεβαινε επειδη ακριβως δεν ηταν παντα καλος ενω ειναι εμφανως καλο παιδι.

Ο χαρακτηρας (οπως τον εχω εκλαβει εγω τουλαχιστον) ηταν διαφορετικος στο πως αντιδρουσε και στην ψυχοσυνθεση του και σαν προσωπικοτητα. Στην σειρα ηταν πολλες φορες αβουλος και ειχε ενα μοτιβο στις αντιδρασεις του σε αντιθεση με μια πιο εμφανη πολυπλοκοτητα στα βιβλια. Στην σειρα ειχε θεματα αυτοπεποιθησης ενω στα βιβλια ηταν εσωστρεφης. Ειναι αλλη ισορροπια για μενα και αλλη δυναμικη χαρακτηρων.

Αλλο εχω ηγετικες ικανοτητες και αλλο ειμαι καλος στην μαχη και στην επιβιωση η οταν μου επιτιθονται...εκει ηταν πιο πολυ ενστικτο και οχι στρατηγικη η ηγετικη ικανοτητα οπως ειχαν αφησει να εννοηθει πως ειχε ο Ρομπ για παραδειγμα στις μαχες (ασχετα που μετα τα εκανε @#$%$#@!#$## και ειδικα στην σειρα) η που ειχε η Σανσα στο τελος σε ολες τις μαχες και στην παρατηρητικοτητα της και στο να βλεπει μπροστα απο το Battle of the Bastards μεχρι το τελευταιο ειδικα κυκλο που ο Τζον ηταν στην κοσμαρα του. Στα βιβλια ειναι γενικα και πολυ πιο εξυπνος και πονηρος. Επισης αλλο αντιδρω αναγκαστικα και αλλο επειδη εχω αυτοπεποιθηση. Αλλο μου ερχονται τα αξιωματα χωρις να τα θελω και να τα κυνηγω και αλλο χτιζω χαρακτηρα και εχω ηγετικη μορφη και φιλοδοξια.

Ο Τζον στα βιβλια και τον Αλιστερ εβαλε στην θεση του. Εχανε και τον ελεγχο πολλες φορες και εβλεπες τον θυμο του και στην πραξη ενω στην σειρα το ειδαμε αυτο μονο μια φορα με τον Ραμσει αλλα αυτο μετα την μαχη, τον θανατο του Ρικον και του γιγαντα και τον βιασμο της Σανσα ηταν κατι που θα εκανε ο καθενας και δεν δειχνει θεματα διαχειρισης θυμου. Στα βιβλια εχει και πιο σκοτεινες πλευρες κατι που στην σειρα ελειπε τελειως (γιατι αλλο η καταθλιψαρα που επαθε μετα την νεκρανασταση και αλλο να εχει και αρνητικες πτυχες σαν χαρακτηρας οπως εχουν ολοι οι ανθρωποι). Και στον Θιον απαντησε στα ισα οταν του ειπε για τον λυκο. Και στις σκεψεις του βλεπαμε πως ηξερε την αξια του και ηξερε ποιους ειχε στην μαχη και ποιους οχι. Στην συγκριση με τον Ρομπ για παραδειγμα ο Τζον στα βιβλια εχει μονο του κολλημα την ρετσινια του μπασταρδου. Στην σειρα εχει κομπλεξ κατωτεροτητας και οχι μονο ταξικο. Στα βιβλια βλεπω πως θελει να παει μπροστα. κτλ κτλ. Στην σειρα ο Τζον ηταν μονιμα στην φαση "I don't want it" ασχετα απο την καταγωγη του τελικα. Στα βιβλια αποκομιζω πως ειναι σε φαση "I want it" και τον εμποδιζει η καταγωγη του.

Αυτα οπως ειπες και εσυ ειναι υποκειμενικα βεβαια.
Και σημειωτεον πως σε γενικες γραμμες μου αρεσε ο Τζον της σειρας. Μερικες φορες με αφηνε αδιαφορη αλλα σαν χαρακτηρας ηταν απο αυτους που ειχαν κερδισει την συμπαθεια με εξαιρεση την 8η σεζον που απλα τον ειχαν βαλει στον αυτοματο.
Απλα θεωρω πως αν συγκρινω τον Τζον των βιβλιων με αυτον της σειρας τοτε εμφανως, για μενα, ο Τζον των βιβλιων ειναι σε αλλο level και πιστα. Και γενικοτερα εκλαμβανω αλλα πραγματα πολυ πιο ενδιαφεροντα απο αυτον στα βιβλια σε αντιθεση με αυτα που πηρα απο την σειρα.

Το ιδιο παρατηρω και με τον Τυριον. Στα βιβλια ειναι πολυ πιο διαστροφικος χαρακτηρας απο οτι ειχε εμφανιστει στην σειρα που τον ειχαν τελειοποιησει σαν χαρακτηρα. Στα βιβλια φαινεται πως ειναι απο τους αγαπημενους χαρακτηρες του Μαρτιν και ειναι ιδιαιτερα ευφυης αλλα εχει πιο πολλες σκοτεινες πλευρες που τις θεωρω ενδιαφερουσες.

Που ειναι το αντιθετο με αυτο που μου συμβαινει με την Ντανι για παραδειγμα. Στα βιβλια την βαριεμαι τις περισσοτερες φορες αν οχι και 9 στις 10.

Ομοιως και με τον Μικροδαχτυλο. Εξαιρετικα ενδιαφερον χαρακτηρας στην σειρα. Εξαιρετικος ο ηθοποιος.
Αλλα αλλη η φαση στα βιβλια. Στα βιβλια ειναι πολυ πιο Μακιαβελικος. Πολυ πιο πολυπλοκος. Πολυ πιο ιντριγκαδορικος και ο χαρακτηρας του εχει αλλη γοητεια.
Στην σειρα ηταν απο τους πιο ενδιαφεροντες χαρακτηρες στις πρωτες σεζον αλλα ο Μικροδαχτυλος των βιβλιων ειχε τον Μικροδαχτυλο της σειρας για πρωινο. Απλα. Και εγω προσωπικα εχω ΚΟΛΛΗΣΕΙ με τον Μικροδαχτυλο των βιβλιων σε φαση ΔΩΣΕ ΠΟΝΟ!!! Και τον ΛΑΤΡΕΥΩ.

Οπως και να εχει για τον Τζον συμφωνω πως οντως ανηκει στην κατηγορια των τραγικων ηρωων. Ειτε προκειται για την σειρα ειτε για τα βιβλια που κατα εκει οδηγει το πραγμα.

Ο Τζον στα βιβλια ειναι καλυτερος χαρακτηρας απ ο,τι στη σειρα κι η Σερσει χειροτερος-και δεν εχει και τη Headey να την απογειωνει.