Επεισόδιο 63 (Αφιερωμένο σε φαν Έλκιν-Κάρεν κ κυρίως Δορίνα-Ελίνα)

30 είναι??????
Και φαίνεται για 40???????
Πές της να απολύσει τον πλαστικό που την ανέλαβε....
(είδα και το χαστούκι στον Ανιμπαλούκο στο άλλο φόρουμ και έγινα )
Επίσης και μόνο που δέχθηκε να παίξει σε ένα αντίγραφο του Ανάτομι όσο καλύτερο και να είναι δεν με νοιάζει διότι πάλι θα μπλέξουν όλοι με όλους.... είναι γαλοπούλα

Γιατι μου βάζει το σχόλιό μου ως δικό σου????? Τα παιξε??????
Αλλά είναι σαν τα λες εσύ όλα αυτά για τη Ντιάνα...

Δεν τα παιξε αυτό, εσύ είσαι ηλίθια και αντί για quote έκανες edit. Και πρέπει να μεταφέρω και άλλα off τώρα

Ο Ανίμπαλ είναι πιο κουνίστρω και από τον Πετράκη.

elina έγραψε:

Ο Ανίμπαλ είναι πιο κουνίστρω και από τον Πετράκη.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]
Γιατί το λέει αυτό η σαρανταποδαρούσα?? [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

Ψηφίζω το επεισόδιο υπερθεικό, τόσο ώστε δεν έχω και πολλά σχόλια να κάνω. Οι σκηνές του Έλκιν και της Κάρεν ήταν εξαιρετικά καλοπαιγμένες,. Ήδη από τη στιγμή που της σκούπιζε τα δάκρυα μέσα στην αποθήκη συγκινήθηκα αλλά κυρίως μετά όπου οι δύο τους έβγαζαν όλη την τρυφερότητα και την φλόγα που χαρακτηρίζει τους εφήβους (και τους μετεφήβους για να συμπεριλάβω ηλικιακά και τον Έλκιν) όταν γνωρίζουν ο ένας το σώμα του άλλου, όταν γνωρίζουν τις σαρκικές πολύπλοκες πλευρές του έρωτα.
Έχω ένα θέμα που η Κάρεν παράτησε και απογοήτευσε τον πατέρα της για κάτι που της είχε υπερτονίσει πόσο σημαντικό είναι, αλλά την δικαιολογώ και πάλι στο όνομα του έρωτα.
Κρίμα που έπρεπε να παρελάσει όλο το καστ στο ενδιάμεσο κόβωντας τις σκηνές τους.
Κατά τα λοιπά, το πικρό χιούμορ του Καμπέτο όταν μιλάει με την Ινές δείχνει πόσο πολύ ριγμένος και αδικημένος αισθάνεται από την συμπεριφορά της απέναντί του, η Ντιάνα στην τελική σκηνή με την Αμίρα μου άρεσε πολύ έτσι που προσπαθούσε να την ξεψαχνίσει ενώ πίσω από το χαμόγελό της κρυβόταν όλη της η ένταση γι' αυτό που υποψιάζεται, και τέλος σήμερα ήταν ένα καλό στιλιστικά επεισόδιο για τη Χιμένα.

elina έγραψε:

Ο Ανίμπαλ είναι πιο κουνίστρω και από τον Πετράκη.

Και η Ντιάνα είναι πιο γαλοπούλα και από τη Δρακούλω!

Ο Έλκιν και η Κάρεν έγραψαν σ'αυτό το επεισόδιο. Ήταν δικό τους, το πήραν κι έφυγαν. Πολύ καλοί και οι 2 τους ερμηνευτικά. Από τη σκηνή στην αποθήκη και μετά οι σκηνές τους ήταν μία και μία. Μ'άρεσε πολύ όπως αποδόθηκε. Ο Έλκιν σίγουρος, η Κάρεν διστακτική. Μικρά πισωγυρίσματα, φόβοι, δισταγμοί αλλά μόλις το πήρε απόφαση έτρεξαν και τέλος, δεν τους σταμάτησε τίποτα. Υπήρχαν 2 πραγματάκια βέβαια που με χάλασαν στις συμπεριφορές τους. 1) Ο Έλκιν έμμεσα εξαπάτησε τη Κάρεν. Η Κάρεν ελπίζει και θέλει να πιστεύει ότι τουλάχιστον ο πατέρας του δεν είναι ανακατεμένος με τη μαφία ή ότι έστω ο Έλκιν δεν ξέρει. Φυσικά εθελοτυφλεί, έχει ευθύνη, αλλά εν γνώσει της δεν ξέρω κατά πόσο θα δεχόταν να πάει με τον Έλκιν σε ένα διαμέρισμα που ήταν προφανές ότι είναι του Έλκιν και προφανές με τι λεφτά το αγόρασε. Και 2) το ότι η Κάρεν έστησε τον πατέρα της. Ήταν όντως σημαντική στιγμή για εκείνον. Από την άλλη εγώ στη θέση της δεν θα δεχόμουν να βγαίνω στις τηλεοράσεις και να εκτίθεμαι για την εικόνα τη δική του οπότε τη καταλαβαίνω. ΑΛΛΑ εκείνη ως τώρα το δεχόταν κι αυτός δικαιολογημένα την περίμενε.

Πάντως είναι πραγματικά ειρωνικό αλλά και ανατρεπτικό, για δεδομένα τηλενουβέλας, το πως εξελίσσεται η ιστορία αυτών των 2. Τόσα χρόνια ο Έλκιν δεν ασχολούνταν καν με την Κάρεν, είχε μείνει στο φυτό με τα σιδεράκια του γυμνασίου που του έκανε φάρσα για να σπάσει πλάκα, η Κάρεν τον είχε άχτι, προσπαθούσε να τον διώξει, κόντεψε να φύγει εξαιτίας του αυτή, έγινε χαμός από δημοσιογράφους, πόρνες κτλπ και πόσα σκηνικά που τους έκαναν απόλυτους εχθρούς και ξαφνικά μέσα σε λιγότερο από έναν μήνα κατέληξαν έτσι. Είναι δεδομένο βέβαια για έντονες σχέσεις ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα. Το τόσο μίσος εξελίσσεται σε έρωτα, αλλά για δεδομένα τηλενουβέλας ποιος περίμενε ότι η καλή Κάρεν θα ερωτεύονταν τον κακό Έλκιν και όχι τον καλό Σάμυ; Με βάση τα πρώτα επεισόδια, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι το ζευγάρι είναι Κάρεν-Σάμυ παρόλο που είναι προφανές ότι το Έλκιν-Κάρεν έτρεχε εξ αρχής ενώ το άλλο δεν υπήρχε στον χάρτη. Ήταν όντως μία ανατροπή. Και πολύ ρεαλιστικά δοσμένη στη σχέση των 2. Που ουσιαστικά μισούσαν ο ένας τον άλλον χωρίς να γνωρίζονται και ο έρωτας ήρθε αμέσως αφού γνωρίστηκαν και όσα σκηνικά ακολούθησαν και ήταν άσχημα ήταν κατά κύριο λόγο ο τρόπος του Έλκιν να τον ξεπεράσει. Γιατί αυτά που γνωρίζονται και μισιούνται, χαστουκίζονται, έχουν πόλεμο και ξαφνικά το πάθος τους ξεπερνάει και ερωτεύονται τρελά, είναι μεν πιασάρικο αλλά όχι ρεαλιστικό. Επίσης ρεαλιστικά δίνεται η αντιστροφή ρόλων για Έλκιν-Σαμουέλ. Δεν μεταλλάζεται ο Έλκιν σε Σαμουέλ και ο Σαμουέλ σε Έλκιν όπως στις περισσότερες περιπτώσεις. Ο ένας διαλέγει εν μέρει τον δρόμο που είχε διαλέξει πριν ο άλλος, ο καθένας όμως έχει τη δική του προσωπικότητα. Ο Έλκιν δηλαδή γιατί ο Σάμυ ποτέ δεν είχε πραγματικά προσωπικότητα

Κάτι άλλο ανατρεπτικό σ'αυτή την υπόθεση, είναι ότι ο Έλκιν, αμέσως μετά το τρίο Ντιάνα-Ανίμπαλ-Καμίλο είναι ο πιο βασικός χαρακτήρας της σειράς και το Έλκιν-Κάρεν αμέσως μετά το Καμίλο-Ντιάνα το βασικότερο ζευγάρι. Σε μια σειρά που καταπιάνεται με τη μαφία και βασίζεται εκεί θα έλεγε κανείς ότι μια νεανική ιστορία δεν έχει καν θέση σ'αυτή, πόσο μάλλον τόσο κεντρική. Ή θα την περίμενε σαν κράχτη. Για να την δει το νεανικό κοινό. Κι όμως, ΚΑΙ είναι κεντρική ΚΑΙ δεν είναι κράχτης. Δένει απόλυτα με το κεντρικό θέμα και όλες τις ιστορίες της σειράς. Δεν μοιάζει κάτι ξεκάρφωτο.

Είναι πολύ ωραίο μια σειρά να έχει τόσο διαφορετικές ιστορίες μέσα και τόσο διαφορετικούς χαρακτήρες. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία, απευθύνεται σε περισσότερο κόσμο και καλύπτει περισσότερα γούστα. Σε τέτοιες περιπτώσεις όμως υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι. Το να μην δέσουν αυτές οι ιστορίες μεταξύ τους, το να ενδιαφέρεται ο κάθε τηλεθεατής μόνο για μία απ'αυτές και να του αρέσουν μόνο τα επεισόδια που ασχολούνται με αυτή, υπάρχει πρόβλημα στο πως μοιράζεται ο χρόνος και πολλές φορές οι σειρές χάνουν την κατεύθυνση τους, ξεχνούν το είδος τους, το κεντρικό τους θέμα, ποιοι είναι οι πρωταγωνιστές τους... Κάτι τέτοιο είχε συμβεί στο Pasion de Gavilanes και η σειρά κατέληξε τσίρκο. Οι μόνες που μπορώ να σκεφτώ με πολλές ιστορίες να μην ήταν άκυρη κάποια ή κάποιες απ'αυτές, είναι η Marilyn, η Belissima και το Pura sangre. Αλλά στη Marilyn και τη Belissima δεν εξυπηρετούσαν όλοι οι χαρακτήρες και όλες οι ιστορίες τη κεντρική πλοκή. Απλώς συνδεόντουσαν. Ήταν όμως μία και μία οπότε δεν πείραζε. Στη Belissima ήταν τόσο πολλές που εκ των πραγμάτων αυτό δεν γινόταν αλλά ήταν όλες αξιοπρεπείς, ενώ στο pura πέρα από τη κεντρική ιστορία δεν υπήρχε τίποτα άλλοι. Οι δευτερεύουσες ιστορίες και οι δεύτεροι χαρακτήρες δεν ήταν "αυτόνομοι". Απλώς εξυπηρετούσαν τη κεντρική ιστορία. Κατά τα άλλα δεν υπήρχαν, είδαμε λίγα απ'αυτούς. Τη χρυσή τομή έχω δει να τη βρίσκουν μόνο εδώ. Και για τον λόγο αυτό θεωρήθηκε ανώτερη η σειρά από το Porque diablos, τη προηγούμενη σειρά των ίδιων σεναριογράφων που είναι εκπληκτική.

Για τα υπόλοιπα του επεισοδίου... Είχε δεν είχε ο Ανίμπαλ, πέτυχε αυτό που ήθελε. Βρήκε τρόπο να βγει νόμιμα. Ήταν ο άσσος που έκρυβε κάτω από το μανίκι του. Το σχέδιο Β. Και σχετικά με το κατά πόσο θα μπορούσε να εφαρμοστεί ένα τέτοιο σχέδιο στη πραγματικότητα... Πείτε μου ειλικρινά... Αμφιβάλετε πως κάτι τέτοιο παίχτηκε εδώ στην Ελλάδα στην υπόθεση του Σεργιανόπουλου;;;;

Η Αμίρα ξέρει σε τι είναι μπλεγμένη ή απλώς είναι ηλίθια όπως δείχνει;