Φίλε πόσο γέλασα! Πραγματικά είναι τόσο αστείο να κάθομαι σπίτι μου και να με ακούει ο γείτονας 5 το πρωί να γελάω μόνη μου!
Εντάξει όλα τα σκηνικά ήταν τραγελαφικά. Ο αστυνομικός στο Χάμτονς ήταν θεός! Για μια στιγμή στο τέλος νόμιζα πως αυτός το έκανε και είχα ξενερώσει.
Ο Κάστλ να ξενερώνει την Μπέκετ που ήθελε λυσσασμένα σέξ και προς το τέλος αντιστράφηκαν οι ρόλοι.
Ένα φιλί δεν σταύρωσα και είχα φοβηθεί, αλλά εντάξει αποζημίωση και με το παραπάνω στο τέλος.
Το σέξι νυχτικό της Κέιτ φωτιά!
Έλιωσα με Ράιν και Εσποζίτο να ψάχνουν τον κρυφό γκόμενο της Κέιτ και να ενημερώνουν τον Κάστλ!
Και εκεί που ο Ράιν ανακρίνει τον τύπο όχι πλέον για την υπόθεση, αλλά για την γκόμενα που είχε μαζί του ο Κάστλ... ΕΠΟΣ!
Το περίμενα πως δεν θα το πει στον Εσποζίτο. Στους ίδιους βέβαια ουσιαστικά το είπε στο τηλέφωνο με τόσα υπονοούμενα.
Ο τρόπος που έλυσε ο Κάστλ την υπόθεση, με βάση τον ναυτικό κόμπο στην μαρίνα τελείως Σέρλοκ. Ρε κάθε φορά θέλω να θυμάμαι έστω λίγες από τις δεκάδες ατάκες γέλιου και τις ξεχνάω!
