Black Swan

Αυτή η εκλέπτυνση κλπ που συνάδει με τον κόσμο του μπαλέτου αποδόθηκε μια χαρά από άποψη σκηνοθεσίας και φωτογραφίας. Εγώ το σενάριο βρήκα κουραστικό και επιτηδευμένο ως προς την αργή εξέλιξη και τις επαναλήψεις των "τρικ" της υπόθεσης.

χμμ, τι να πω γουστα ειν αυτα,εμενα δεν μ ενοχλησε αυτη η καθυστερηση..

Ουτως ή αλλως ποσο πιο γρηγορα να σου εδειχνε μια ψυχικη διαταραχη? Η κοπελα ειχε πολυ σοβαρο προβλημα για να σου περασει τη τρελα ετσι στο ντουκου και ηταν και το κεντρικο θεμα της ιστοριας...δεν ξερω πως θα μπορουσε ν αποδοθει καλυτερα...

τεσπα, το soundtrack πως σου φανηκε?

Παιδιά μην συγκρίνεται ή μάλλον καλύτερα μην περιμένετε να δείτε κάτι απ της συνηθισμένες αμερικάνικες σε ταινίες χορού το Black swan είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ thats it

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το σενάριο δεν μου φάνηκε πλήρως ανεπτυγμένο, καθώς επικεντρώθηκε σε λίγα φανταχτερά σημεία (κυρίως στην καταπιεσμένη σεξουαλικότητα της Νίνας). Αυτή η κριτική του [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] νομίζω πως είναι υπερενθουσιώδης γι' αυτά που τελικά περιελάμβανε η ταινία. Και ούτε βέβαια το γεγονός ότι οι σκηνές του σεξ υπάρχουν ως θεματικές και στο Mulholland Drive αρκεί για να πει κάποιος ότι ο Μαύρος κύκνος πλησιάζει εκείνη την ταινία ως ατμόσφαιρα. Ούτε η παράνοια της Νίνας έχει σχέση με το δράμα που ζούσε ο παλαιστής (και το οποίο εμένα με συγκίνησε περισσότερο, συνέβαλε βέβαια πολύ και ο Μίκι Ρουρκ με την ερμηνεία του σε αυτό). Και στο Πι ο πρωταγωνιστής κυριεύθηκε από σύνδρομο καταδίωξης και αποτρελάθηκε αλλά το σενάριο είχε μεγαλύτερη πολυπλοκότητα.
Στο σάουντρακ, πολύ σωστά νομίζω, κυριαρχούσαν τα μοτίβα από την λίμνη των κύκνων καθεαυτή. Τα κόλπα με τα φτερά του κύκνου, το τρίξιμο των οστών κλπ ήταν πολύ εύστοχα και συνέβαλαν πάρα πολύ στην ατμοσφαιρικότητα της ταινίας.

LadyOscar έγραψε:

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το σενάριο δεν μου φάνηκε πλήρως ανεπτυγμένο, καθώς επικεντρώθηκε σε λίγα φανταχτερά σημεία (κυρίως στην καταπιεσμένη σεξουαλικότητα της Νίνας). Αυτή η κριτική του [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.] νομίζω πως είναι υπερενθουσιώδης γι' αυτά που τελικά περιελάμβανε η ταινία. Και ούτε βέβαια το γεγονός ότι οι σκηνές του σεξ υπάρχουν ως θεματικές και στο Mulholland Drive αρκεί για να πει κάποιος ότι ο Μαύρος κύκνος πλησιάζει εκείνη την ταινία ως ατμόσφαιρα. Ούτε η παράνοια της Νίνας έχει σχέση με το δράμα που ζούσε ο παλαιστής (και το οποίο εμένα με συγκίνησε περισσότερο, συνέβαλε βέβαια πολύ και ο Μίκι Ρουρκ με την ερμηνεία του σε αυτό). Και στο Πι ο πρωταγωνιστής κυριεύθηκε από σύνδρομο καταδίωξης και αποτρελάθηκε αλλά το σενάριο είχε μεγαλύτερη πολυπλοκότητα.
Στο σάουντρακ, πολύ σωστά νομίζω, κυριαρχούσαν τα μοτίβα από την λίμνη των κύκνων καθεαυτή. Τα κόλπα με τα φτερά του κύκνου, το τρίξιμο των οστών κλπ ήταν πολύ εύστοχα και συνέβαλαν πάρα πολύ στην ατμοσφαιρικότητα της ταινίας.

Eπειδη εχω δει και το Mulholland Drive θα διαφωνησω.Και οι 2 ταινιες μου αρεσαν πολυ αλλα το Black Swan -κατ εμε- ειναι σκαλες ανωτερο- απο αποψη κατανοησης. Εγω μετα απο το Mulholland Drive χρειαστηκε να μπω στο IMDB και Wikipedia για να καταλαβω τι εγινε στο τελος. Παρ ολα αυτα και τα 2 εμοιαζαν απο αποψη ατμσοφαιρας..

Eιναι ανωφελο παντως να μπαινουμε σε τετοιου ειδους συγκρισεις καθως δεν υπαρχει παρθενογεννηση και η καθε ταινια μπορει να σου θυμισει καποια αλλη παρομοια κλπ κλπ

Τον Παλαιστη δεν το χω δει για να εκφερω αποψη.

Το Mulholland Drive δεν φτιάχτηκε για να γίνει κατανοητό - είναι από τα αξιοπερίεργα του σινεμά. Εγώ πιστεύω ότι ήταν πολύ πιο ατμοσφαιρικό και ονειρικό φιλμ.

Επίσης μου αρέσει να συγκρίνω ταινίες, γιατί όλοι πάνω κάτω χρησιμοποιούν τα ίδια μοτίβα και έχει ενδιαφέρον να βλέπεις ποιος σε συνεπήρε και ποιος όχι.

Ο Παλαιστής είναι καταθλιπτική ταινία αλλά αξίζει πολύ και ειδικά ο Μικι Ρουρκ κυριαρχεί στην ταινία.

Και κάτι άσχετο που ήθελα να πω είναι ότι τρεις ταινίες που παιχτηκαν στο φεστιβαλ Θεσσαλονίκης φέτος (ο Μάυρος Κύκνος, το Animal Kingdom και το Winter's Bone) είναι στα φετινά Όσκαρ!

LadyOscar έγραψε:

Το Mulholland Drive δεν φτιάχτηκε για να γίνει κατανοητό - είναι από τα αξιοπερίεργα του σινεμά. Εγώ πιστεύω ότι ήταν πολύ πιο ατμοσφαιρικό και ονειρικό φιλμ.

Μα εδω δεν διαφωνουμε.Ατμοσφαιρα κι ερμηνειες ειχε (αν και η Laura
Harring δεν επιανε μια υποκριτικα μπροστα στην Naomi
Watts (21 grams) ) το σεναριο ομως επρεπε να ειναι λιγο καλυτερα δομημενο.Ειπαμε ναι στην ελευθερια γραφης, παρουσιασης κλπ αλλα να υπαρχει ενα γενικο πλαισιο εστω και αχνο.....αν δεν διαβαζα ενα 2 σελιδο μετα δεν θα μπορουσα με τιποτα να καταλαβω τι ηταν ονειρο, τι ψεμμα κλπ κλπ και παλι ορισμενα πραγματα μενουν αδιευκρινιστα ή θεωρουνται και σκηνοθετικα λαθος. Κι αυτο μπορει να εκνευρισει αρκετους....υπαρχουν ατομα που με τετοια δεδομενα δεν θα βλεπαν ουτε τα 40 πρωτα λεπτα της ταινιας κι ειναι κριμα γιατι αξιζει..

Παράθεση :

Επίσης μου αρέσει να συγκρίνω ταινίες, γιατί όλοι πάνω κάτω χρησιμοποιούν τα ίδια μοτίβα και έχει ενδιαφέρον να βλέπεις ποιος σε συνεπήρε και ποιος όχι.

καλο ειναι, αλλα ειναι και λιγο αδικο, εκτος κι αν καποιος εχει ξεπατικωσει τελειως το σεναριο μιας αλλης ταινιας

Παράθεση :

Ο Παλαιστής είναι καταθλιπτική ταινία αλλά αξίζει πολύ και ειδικά ο Μικι Ρουρκ κυριαρχεί στην ταινία.

Τον εχω σταμπαρει τον Παλαιστη και θα το δω σιγουρα..

Παράθεση :

Και κάτι άσχετο που ήθελα να πω είναι ότι τρεις ταινίες που παιχτηκαν
στο φεστιβαλ Θεσσαλονίκης φέτος (ο Μάυρος Κύκνος, το Animal Kingdom και
το Winter's Bone) είναι στα φετινά Όσκαρ!

Αληθεια?Μπραβο!

Τώρα που την ξαναείδα κανονικά αυτή τη φορά και μάλιστα στο σινεμά, θα πω την γνώμη μου και γω.

Χρόνια έχει να με καθηλώσει με τέτοιο τρόπο ταινία. Πραγματικά υποκλίνομαι σε Aronofsky και Portman. Δεν υπήρχε ούτε η σκηνοθεσία, ούτε η ερμηνεία της. Από το πρώτο δευτερόλεπτο της ταινίας με το όνειρο της Nina έμεινα με το στόμα ανοιχτό και το χέρι μου να αιωρείται, μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι είχα κοκαλώσει και να κλείσω στόμα.
Η ταινία κύλησε απίστευτα, δεν κατάλαβα πως τελείωσε! Σε ανατρίχιαζε περισσότερο από τα καλύτερα θρίλερ και η πάλη που βίωνε η ηρωίδα δινόταν εκπληκτικά και με την σκηνοθεσία και με το ρσιτάλ ερμηνείας της Natalie. Μιλάμε είναι η ταινία της χρονιάς για μένα και δεν πάει να λέει όποιος θέλει ό,τι θέλει.
Το όσκαρ αν ήταν αντικειμενικά τα βραβεία θα το είχε για πλάκα στο τσεπάκι ο Aronofsky, αλλά βλέπετε παίζουν άλλα παιχνίδια με το facebook στις μέρες μας και δεν τον βλέπω να αναταμείβεται για την φοβερή δουλειά του.
Η Portman το έχω κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα πάρει όσκαρ. Αν δεν πάρει τώρα δεν θα πάρει ποτέ!!
Η μουσική επένδυση επίσης τρομακτικά καλή. Η λίμνη των κύκνων πόσο διαχρονικό και αξεπέραστο κομμάτι παίζει να είναι?
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ

Τέρψη έγραψε:

Τώρα που την ξαναείδα κανονικά αυτή τη φορά και μάλιστα στο σινεμά, θα πω την γνώμη μου και γω.

Χρόνια έχει να με καθηλώσει με τέτοιο τρόπο ταινία. Πραγματικά υποκλίνομαι σε Aronofsky και Portman. Δεν υπήρχε ούτε η σκηνοθεσία, ούτε η ερμηνεία της. Από το πρώτο δευτερόλεπτο της ταινίας με το όνειρο της Nina έμεινα με το στόμα ανοιχτό και το χέρι μου να αιωρείται, μέχρι να συνειδητοποιήσω ότι είχα κοκαλώσει και να κλείσω στόμα.
Η ταινία κύλησε απίστευτα, δεν κατάλαβα πως τελείωσε! Σε ανατρίχιαζε περισσότερο από τα καλύτερα θρίλερ και η πάλη που βίωνε η ηρωίδα δινόταν εκπληκτικά και με την σκηνοθεσία και με το ρσιτάλ ερμηνείας της Natalie. Μιλάμε είναι η ταινία της χρονιάς για μένα και δεν πάει να λέει όποιος θέλει ό,τι θέλει.
Το όσκαρ αν ήταν αντικειμενικά τα βραβεία θα το είχε για πλάκα στο τσεπάκι ο Aronofsky, αλλά βλέπετε παίζουν άλλα παιχνίδια με το facebook στις μέρες μας και δεν τον βλέπω να αναταμείβεται για την φοβερή δουλειά του.
Η Portman το έχω κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι θα πάρει όσκαρ. Αν δεν πάρει τώρα δεν θα πάρει ποτέ!!
Η μουσική επένδυση επίσης τρομακτικά καλή. Η λίμνη των κύκνων πόσο διαχρονικό και αξεπέραστο κομμάτι παίζει να είναι?
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

ΠΕΣ ΤΑ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΠΕΣ ΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!! [Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτή την εικόνα.]

come to club Τέρψη Black swan και τα μυαλά στα κάγκελα