Κοινωνικό του Αλεξέι Αρμπούζοφ
Σκηνοθεσία: Ιωάν. Μιχαλακοπούλου
Ερμηνεύουν: Γ. Μιχαλακόπουλος, Κ. Μαραγκού. Μετάφρ.: Ερρ. Μπελιές. Σκην.-κοστ.: Γ. Πάτσας. Μουσ.: Ευαν. Ρεμπούτσικα.
Γλυκόπικρο μπουλβάρ του 1975 με θέμα ένα τρυφερό love story... της τρίτης ηλικίας, ανάμεσα σε δύο ερωτευμένους μεσήλικες που διάγουν το φθινόπωρο της ζωής τους
Μια πολύ ωραία παράσταση που αξίζει τον κόπο να την δει κανείς.
Το έργο εξελίσσεται στη Ρίγα της Λεττονίας με τον Μιχαλακόπουλο να υποδύεται έναν γιατρό ο οποίος δουλεύει σε μια κλινική στην οποία πάει για ένα διάστημα από τη Μόσχα που ζει μόνιμα η Μαραγκού. Ο Μιχαλακόπουλος, χήρος με μια παντρεμένη κόρη που έχει να την δει χρόνια, και η Μαραγκού ταμίας σε τσίρκο, παλιά πρωταγωνίστρια του θεάτρου και του τσίρκου αργότερα, χωρισμένη πάμπολλες φορές, έχει χάσει σε ατύχημα τον γιο της. Αυτός ένας μονόχνοτος ελαφρώς κυνικός κύριος και αυτή η χαρά της ζωής μου μπαίνει και αναστατώνει τη ζωή τόσο στην κλινική όσο και του ίδιου. Το έργο απλό στη σύλληψή του αλλά ταυτόχρονα τρυφερό, ευαίσθητο και πραγματικά αστείο. Ο Μιχαλακόπουλος με την ήρεμη δύναμη που τον διακρίνει και η Μαραγκού δίνει ζωνάνια στο ρόλο της Λύντια, χωρίς να γίνεται υπερβολικά εξωστρεφής, μιας και ο ρόλος της είναι τέτοιος. Η μουσική της Ρεμπούτσικα δένει με την παράσταση, τα σκηνικά λιτά, το μόνο που δεν μου άρεσε ήταν ο τρόπος εναλλαγής τους που δημιουργούσε κενά μεταξύ των σκηνών και σε έβγαζαν από τον ωραίο ρυθμό που έδιναν οι ηθοποιοί.
Πέρασα δύο όμορφες ώρες σε ένα θέατρο εξαιρετικής αισθητικής
