Επειδη τελικα φαινεται οτι εχω μαζοχιστικες τασεις βλεπω το 3χ04 τωρα.Και θελω να αδραξω την ευκαιρια για να κραξω για αλλη μια φορα τον Μπρανσον.Πωπω να χαρω εγω γενναιοτητα,αφησε την εγκυο γυναικα του να τα βγαλει περα μονη της σε ενα ταραγμενο περιβαλλον και το εσκασε για να γλιτωσει. Το ξερω οτι εχει τους λογους του για αυτα που κανει,την ανεξαρτησια της πατριδας του θελει στην τελικη,αλλα πραγματικα με κουραζει αφορητα.Κι η Συμπιλ που φαινεται να θεωρει οτι ο,τι πει και σκεφτει ο Τομ ειναι καλως καμωμενο αρχιζει να γινεται καπως μονοτονη.Φυσικα νιωθω οτι ολοι αυτοι οι σχολιασμοι δεν εχουν ουσιαστικο νοημα,αλλα ας μην πτοηθω
'Νταξει για να μην ειμαι αδικη,εχουν και τις καλες του στιγμες,απλα οι κακες ειναι περισσοτερες
Αλλοι σχολιασμοι ανακατα απο φιναλε 2ης κι αρχη 3ης σεζον που τωρα μου φαινονται λιγο ματαιοι,αλλα ηθελα να τους κανω
:
-ο τροπος που ξεφορτωθηκαν λαβινια και Ριτσαρντ πολυ προχειρος.Και τωρα δλδ αυτο ηταν με τον Ριτσαρντ κι ολη την ιστορια,δε θα μαθουμε αν εκλεισε το θεμα η οχι?
-Μαιρη-Μαθιου-σκηνες μεχρι το γαμο
Και για το 3χ04:
-ο καινουριος λακες που ερχεται και τον γουσταρουν απο τις καμαριερες ως τον Τομας
Στην αρχη αναρωτιομουν γιατι τον κοιτουσαν ολοι ετσι.
-ο Καρσον με την τοστιερα και την επανασταση
-η Εθελ με το γιο της
Στο μεταξυ διαβαζα σε βιβλια αγγλικα της εποχης ενα σωρο τετοια περιστατικα,οπως κι εκεινο με το παιχνιδι με τα πνευματα και μου φαινοντουσαν υπερβολη,αλλα φαινεται οτι ηταν κατι εξαιρετικα συνηθισμενο
-Μπραβο στην Ιντιθ για το γραμμα κι ελπιζω οτι θα εχει συνεχεια !
Και 2 σκληρες αληθειες της ζωης που επιβεβαιωσε το επεισοδιο: 1) οτι η ευγενεια κι η εξυπναδα και τι ελεγε ο Καρσον για τον ανηψιο της Ο Μπραιαν δεν ξεπερνανε τη χρησιμοτητα της ωραιας εμφανισης και 2) Προσεχε Τι Ευχεσαι! Καλα οταν εφερε τη βοηθο για την κουζινα η Παντμορ και γυαλισε σ'αυτον που αρεσει στη Νταιζη και τους εκοψε κιολας
Καημενο κοριτσι,μες στη γκαντεμια!