Αριθμός μηνυμάτων : 31917 Ημερομηνία εγγραφής : 10/04/2010 Ηλικία : 32
Θέμα: Paraiso Travel Δευ Ιουλ 02, 2012 8:56 pm
Δορίνα, πρωταγωνιστής αυτής της ταινίας ήθελε να είναι ο Martinez και τελικά είναι αυτός που ήθελε να παίξει τον Marcelo στο Tres Milagros. Και πρωταγωνίστρια η αγαπημένη σου απ'τις Milagros
mkostas Admin
Αριθμός μηνυμάτων : 31917 Ημερομηνία εγγραφής : 10/04/2010 Ηλικία : 32
Βαριέμαι να σχολιάσω τα πάντα τις 2 τελευταίες μέρες. Ένα μόνο θα σας πω. Αν ονειρεύεστε να ζήσετε στη Νέα Υόρκη και στεναχωριέστε που ποτέ δε θα τα καταφέρετε, δείτε τη ταινία. Δε θα σας μείνει η παραμικρή διάθεση να πάτε προς τα εκεί
Silv Στην αγκαλιά του Πιρουλίτο!
Αριθμός μηνυμάτων : 7389 Ημερομηνία εγγραφής : 24/04/2010 Ηλικία : 34
Δορίιιιιινα, δες σκηνή στο 1:20:27. Και σκέψου ότι παραλίγο θα την έκανε με τον MARTINEZ
Καταρχάς, η ταινία είναι βασισμένη σε βιβλίο του Jorge Franco, συγγραφέα της Rosario Tijeras. Δε ξέρω πως είναι σαν βιβλία, αλλά η συγκεκριμένη ταινία είναι τουλάχιστον τρεις κλάσεις ανώτερη και από τη κινηματογραφική και τη τηλεοπτική έκδοση της Rosario. Παρόλο που η ιστορία δε μου φαίνεται τόσο ενδιαφέρουσα. Μου τη προτείνουν καιρό τώρα. Θεωρείται από τις καλύτερες λάτιν ταινίες των τελευταίων χρόνων. Την είχα κατεβασμένη αλλά βαριέμαι να βλέπω ταινίες στο λάπτοπ και τις έχω να κάθονται. Κι αυτή δεν έχει ούτε μαφίες, ούτε σικάριους, ούτε πουτάνες οπότε δε με ενδιέφερε ιδιαίτερα Αλλάααα, παίζει η Angelica Blandon που μετά το Tres Milagros και κυρίως το Las Muñecas de la Mafia, ανήκει στις αδυναμίες μου. (Σκάσε Πουτσίνα). Οπότε την είδα.
Η ταινία θίγει το αμερικάνικο όνειρο και τι περνάνε εκατομμύρια Λατινοαμερικάνοι για να το πραγματοποιήσουν. Κατά βάση η ταινία διηγείται την ιστορία του Marlon, Κολομβιανού έφηβου που δεν τον ενδιαφέρει να πάει Αμερική αλλά έχει εμμονή με τη Reina (Blandon) κι εκείνη είναι αποφασισμένη να πάει να μείνει στη Νέα Υόρκη. Κατά τη διάρκεια της ταινίας φαίνεται να θέλει να το κάνει μόνο και μόνο για να εκπληρώσει το αμερικάνικο όνειρο. Στο τέλος όμως μαθαίνουμε ότι είχε πολύ σοβαρότερο λόγο.
Ο Marlon και η Reina φτάνουν λαθραία στην Αμερική. Μόλις φτάνουν, ο Marlon συναντιέται με αστυνομικούς και φεύγει τρέχοντας. Αυτοί τον κυνηγάνε κι αυτός για να τους ξεφύγει χάνεται. Και δε ξέρει πως να γυρίσει στο μέρος που βρισκόταν με τη Reina και χάνει επαφή μαζί της. Αποφασίζει να μείνει στη Νέα Υόρκη μέχρι να τη βρει και μετά να γυρίσουν πίσω στη Κολομβία γιατί η ζωή στη Νέα Υόρκη δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που φαντάζονται εκατομμύρια άνθρωποι σε ολόκληρο τον κόσμο. Είναι είναι από τις χειρότερες ζούγκλες που υπάρχουν και οι συνθήκες για οποιονδήποτε μετανάστη χαμηλής κοινωνικής τάξης, είναι τραγικές. Πόσο μάλλον για λαθρομετανάστες. Και κυρίως Λατίνους - υπάρχει τεράστιος ρατσισμός απέναντί τους στην Αμερική.
Μέχρι και το τέλος της ταινίας, δε μαθαίνουμε τίποτα για τη Reina. O Marlon τη ψάχνει και παράλληλα προσπαθεί να επιβιώσει. Παράλληλα τον ερωτεύεται η Milagros, μια Μεξικάνα που ζει στη Νέα Υόρκη και προσπαθεί να μπει σε μια σχέση μαζί του αλλά ο Marlon δε μπορεί με τίποτα να ξεπεράσει την εμμονή του με τη Reina. Τουλάχιστον όχι μέχρι να τη βρει.
Παράλληλα, σε μορφή flashback, δείχνει όσα πέρασαν ο Marlon και η Reina για να φτάσουν στις ΗΠΑ. Πολύ σοκαριστικά όλα όσα δείχνει η ταινία. Πράγματα που τα ήξερα ήδη αλλά όσες φορές κι αν τα δει κανείς, σοκάρεται. Διάβασα διάφορα αρνητικά σχόλια γι'αυτό, ότι και καλά τα flashbacks δεν ωφελούσαν σε κάτι αλλά διαφωνώ κάθετα. Αλλάζει το νόημα των όσων συμβαίνουν στη Νέα Υόρκη αν ξέρεις τι πέρασαν για να φτάσουν εκεί. Ίσως θα προτιμούσα να μην τα έδειχνε παράλληλα, να έπιαναν την ιστορία από την αρχή και να τη συνέχιζαν. Δε ξέρω ποιος ήταν ο σκοπός του σκηνοθέτη, αλλά εμένα μου φάνηκε ότι ήθελε να δείξει παράλληλα τον αγώνα για να φτάσουν στη Νέα Υόρκη, με τον αγώνα επιβίωσης εκεί. Κι έτσι συνδυαστικά, μου άρεσε.
Γενικά η ταινία έχει πάρα πολύ καλή παραγωγή, άψογη σκηνοθεσία, απίστευτο καστ γεμάτο αποκαλύψεις κι έμπειρους ηθοποιούς και πάρα πολύ δυνατή ιστορία. Πολύ συγκινητική, κοινωνική και με καλό focus σε ερωτική ιστορία χωρίς να αδικεί το κοινωνικό υπόβαθρο ή το ρομάντζο. Πολύ ενδιαφέροντες και οι περισσότεροι χαρακτήρες. Δύο πράγματα όμως δε μου άρεσαν. Πρώτον, σε κάποια σημεία της ταινίας ο Marlon έχει υπερβολικά μεγάλη τύχη μέσα στην ατυχία του και δε μου έκανε πολύ ρεαλιστικό. Και δεύτερον, ήταν πολύ γρήγορη. Έδειξε πολύ καλά το νόημα όλων των περιστατικών, αλλά 2 ώρες μου φάνηκαν λίγες για τέτοια ιστορία.
Πολλοί τη συγκρίνουν με ταινίες όπως το Amores Perros και το Ciudad de Dios. Για κάποιους αυτό είναι τεράστια ιεροσυλία. Γενικά πήρε τις καλύτερες κριτικές από κοινό και κριτικούς, αλλά για κάποιο περίεργο λόγο δεν είχε τύχη στα βραβεία. Και καμιά τύχη στο αμερικάνικο κοινό που δεν κολακεύτηκε ιδιαίτερα απ'το περιεχόμενο.
