Top 10 αγαπημένων σειρών

Μαρη Τερψη,εχεις no 2 το LOST?

1. La Viuda de la Mafia
2. ¿Por que diablos?
3. Mesa para tres
4. El Cartel




5. Novia para dos
6. Todos quieren con Marilyn

7. Perro amor
8. Pobre rico pobre
9. Οι Στάβλοι της Ερριέτας Ζαΐμη


10. Los Protegidos/Μαύρα μεσάνυχτα


Τα κενά για να καταλάβετε τη διαφορά

To La Viuda de la Mafia είναι ΜΑΚΡΑΝ η πιο καλογραμμένη σειρά που έχω δει ποτέ. Και η πιο προσεγμένη επίσης. Όλη η ιστορία από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο επεισόδιο είχε γραφτεί πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα και μέχρι το τέλος ανακαλύπταμε πόσο χρήσιμες ήταν κάποιες λεπτομέρειες των πρώτων επεισοδίων. Δεν υπήρξε ούτε μία σκηνή σε όλη τη σειρά που να ήταν γέμισμα. Όλοι οι χαρακτήρες, από τη πρωταγωνίστρια μέχρι και και τον τελευταίο κομπάρσο είναι σημαντικοί. Ο καθένας αποτελεί ρόλο-κλειδί σε κάτι. Σε γενικές γραμμές είναι ένα άρτιο κοινωνικό, ερωτικό και αστυνομικό δράμα, με πολυδιάστατους και ενδιαφέροντες χαρακτήρες, πολύ καλό χιούμορ και πολύ επιτυχημένο κάστινγκ. Σκηνοθεσία, παραγωγή, μουσική όλα μια χαρά. Όσα λάθη έγιναν ήταν μικρά και όσοι έχουν δει μια φορά τη σειρά δεν τα παρατήρησαν καν. Υπάρχουν και κάποιοι που την έχουν δει 5 και δεν τα πήραν χαμπάρι.

To Por que diablos δεν ήταν τόσο άρτιο. Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο κάνουν μπαμ κάποια τρανταχτά λάθη σε ηλικίες αλλά μετά ευτυχώς δεν ακολούθησαν άλλα. Είναι από τις πιο προχωρημένες σειρές που έχω δει ποτέ και μιλάμε για σειρά του 1999. Σπάει ένα σωρό ταμπού. Σχέση ανάμεσα σε 17χρονο εγκληματία που είναι σε αναμορφωτήριο με τη παντρεμένη με πολιτικό ψυχολόγο του, αναλύεται η εγκληματικότητα στη νεολαία, οι συνθήκες των αναμορφωτηρίων και παρακμιακών γειτονιών, η πολιτική διαφθορά, η εκμετάλλευση ανηλίκων, το πως τους χρησιμοποιούν μεγάλα κεφάλια που ανήκουν στη πολιτική για επικίνδυνες ληστείες σε όλον το κόσμο, η βία στη γυναίκα, η ομοφυλοφιλία και άλλα πολλά. Είναι από τις ίδιες σεναριογράφους, τους ίδιους σκηνοθέτες και την ίδια παραγωγό του La Viuda de la Mafia οπότε παίζει κι αυτό με τα ίδια είδη αλλά με άλλο τρόπο. Η μουσική της σειράς είναι αυτή που ακούνε οι νέοι σε τέτοιες περιοχές και είναι η πρώτη κολομβιανή σειρά που χρησιμοποίησε τη γλώσσα των νέων του δρόμου που κατέληξε να είναι η γλώσσα της νεολαίας, και όχι μόνο, στη Κολομβία γενικότερα.

Το Καρτέλ είναι η ιστορία του εμπορείου ναρκωτικών στη Κολομβία από τον θάνατο του μεγαλύτερου εμπόρου ναρκωτικών όλων των εποχών (Pablo Escobar) μέχρι σήμερα. Τη σειρά τη γράφει πρώην έμπορος ναρκωτικών που ανήκε σε ένα από τα πιο επικίνδυνα καρτέλ που έχουν υπάρξει ποτέ και ουσιαστικά περιγράφει λεπτομερώς όσα έζησε. Ξεπερνάει ακόμα και σειρές όπως Sopranos ή ταινίες όπως Blow με τον Deep. Τη ταινία με διαφορά κιόλας. Το καστ είναι ίσως και το καλύτερο καστ που έχω δει ποτέ σε σειρά. Βασικός πρωταγωνιστής το μεγαλύτερο όνομα στη Κολομβία και όλοι οι υπόλοιποι ηθοποιοί είναι πρώτης γραμμής. Οι περισσότεροι έχουν διάφορους πρωταγωνιστικούς στη τηλεόραση και στο σινεμά.

Αυτές οι τρεις είναι πολύ παραπάνω από απλά ψυχαγωγικά θεάματα. To La Viuda de la Mafia είναι η πρώτη σειρά που ασχολήθηκε με τη νέα γενιά μαφιόζων και μάλιστα από την οπτική γωνία των αθώων. Μίλησε για μια μαφία που υπάρχει σχεδόν σε όλον το κόσμο και σε πολλές άλλες χώρες αλλά ο πολύς κόσμος δεν το ξέρει και στη Κολομβία ουσιαστικά ενημέρωσε τον πολύ κόσμο για αυτό το φαινόμενο. Το Por que diablos επίσης για πρώτη φορά έδειξε όπως είναι το φαινόμενο inters και μέχρι ποιο σημείο έχουν φτάσει η διαφθορά στη πολιτική και η εκμετάλλευση ανηλίκων. Και άλλα πολλά. Και το Καρτέλ έφερε αντιμέτωπη τη Κολομβία και κατ'επέκταση όσες χώρες υπέφεραν απ'αυτό το φαινόμενο με τις πιο μαύρες σελίδες της ιστορίας τους.

To Todos quieren con Marilyn μοιάζει με ρομαντική κομεντί τύπου Pretty woman αλλά πολύ πιο κοινωνικό, με ψαγμένους και πολυσύνθετους ρόλους και πολύ πιο τολμηρό. Μίλησε πραγματικά για τη πορνεία χρησιμοποιόντας το χιούμορ και το ρομάντζο σαν κράχτη ώστε ο κόσμος να το δει. Αλλά και τα δύο ήταν άψογα μέσα στη σειρά. Το Mesa para tres και το Novia para dos είναι παντελώς κλισέ ιστορίες αλλά πολύ καλογραμμένες, με καλούς ηθοποιούς και πολύ αγαπητούς χαρακτήρες. Το Perro amor τύπου Επικίνδυνες σχέσεις αλλά σε πιο μαύρη κωμωδία. Και βαριέμαι να πω για τα άλλα Ήθελα να πω κάτι βασικά για Protegidos, Μαύρα μεσάνυχτα, PRP και Στάβλους αλλά άλλη στιγμή

Eleni7 έγραψε:

Μαρη Τερψη,εχεις no 2 το LOST?

Χαχα ναι! Μπορεί να με απογοήτευσε πάρα πολύ, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω με πόση πώρωση την έβλεπα και πόσο μου άρεσε.
Στο τσακ ήμουν να την βάλω τρίτη και δεύτερο το Game of Thrones αλλά επειδή το δεύτερο είναι ακόμα μόνο στην πρώτη σεζόν δεν το ρισκάρησα.

Eleni7 έγραψε:

Μαρη Τερψη,εχεις no 2 το LOST?

Ας την κοπελα καλε και γω θα το βαλω καπου.

To Mentalist τι σόι πραγμα ειναι?

Ύαινα

Κατι σαν αστυνομικο.Οχι ακριβως ομως (πολυ διαφορετικο απο CSI,NCIS κτλ).Εχει ξεχωριστο στυλ.Πρωταγωνιστης ειναι ενας psychic που δουλευει για το fbi.Εχει βεβαια "σκοτεινο" παρελθον καθως ψαχνει τους δολοφονους της γυναικας του και την κορης του.

Δεν ηξερα οτι επρεπε να βαζω σειρες για μαφια,πορνεια και ναρκωτικα κατα προτιμηση εκ Κολομβιας για να σου κανω το χατηρι

Και βασικα εδω εντοπιζω μια αμυδρη 'υπεροχη' των ελληνικων σειρων-οχι ολων φυσικα,αλλά εννοω οτι μου ερχονται στο μυαλο αρκετες καλες ελληνικες με λιγοτερο προσανατολισμενη θεματολογια...ενω οι ξενες που ξερω ή ακουω ειναι πιο προσανατολισμενες σε κατι- ειτε υποκοσμος,μαφια,ναρκωτικα κλπ ειτε ιατρικα ειτε νομικα ειτε καθαρα μεταφυσικο ειτε αστυνομικα κοκ.
Σιγουρα δεν ειναι απολυτο αυτο ουτε σωνει και ντε ειναι καλυτερη μια σειρα αν δεν εχει τετοια θεματολογια.Αλλά συνειδητοποιω οτι το εχουν παρακανει λιγο μ'αυτη την αυστηροτητα στα ειδη.

Αυτά είναι θέματα όμως πολύπλοκα που αφορούν τις κοινωνίες σχεδόν όλων των χωρών και είναι πολύ καλό να θίγονται. Ακόμα κι όταν είναι πολύ "τοπικά" θέματα, όπως του Καρτέλ, έχουν ενδιαφέρον. Τα μεταφυσικά δεν μ'αρέσουν. Στη Κολομβία από τη χήρα και μετά έχουν γίνει οι μαφίες μόδα. Πως στις ΗΠΑ έχουν τα βαμπίρ; Ε κάτι τέτοιο.

Υπάρχουν και αρκετές σειρές που δεν ασχολούνται με τέτοια αλλά είναι τοπ... πχ Mesa para tres που είναι και κλισέ. Ή το Novia para dos και το Perro amor. Νύξεις βέβαια υπάρχουν γιατί στη Κολομβία ο σκοπός είναι να εντάσσουν πτυχές της κοινωνίας τους μέσα στις σειρές τους κι επειδή αυτά τα φαινόμενα υπάρχουν σε μεγαλύτερο μέγεθος απ'ότι εδώ πχ, θα δεις αναφορές, δευτερεύουσες υποθέσεις ή υποθέσεις λίγων επεισοδίων να ασχολούνται με αυτό.

Πλέον πιστεύω ότι μια σειρά πρέπει να επικεντρώνεται σε κάτι συγκεκριμένο. Είτε είναι μαφία, είτε είναι πορνεία, είτε είναι εξωγήινοι, είτε είναι βρυκόλακες... γενικά να έχουν συγκεκριμένες θεματικές. Οι απλές ιστορίες πλέον έχουν χιλιοειπωθεί με ένα σωρό διαφορετικούς τρόπους. Είναι πολύ δύσκολο λοιπόν μια τέτοια σειρά να καταφέρει να μην είναι μια απ'τις πολλές.

Μπα εγω δε συμφωνω τουλαχιστον.Καλες οι σειρες αυστηρης θεματολογιας,αλλά εχω βαρεθει να βρισκω μονο τετοιες.

Παράθεση :

Οι απλές ιστορίες πλέον έχουν χιλιοειπωθεί με ένα σωρό διαφορετικούς τρόπους. Είναι πολύ δύσκολο λοιπόν μια τέτοια σειρά να καταφέρει να μην είναι μια απ'τις πολλές

Το ιδιο ισχυει και για τις υπαρχουσες συγκεκριμενες θεματολογιες.

@Α οκ Ελενη.
Κλινει λιγο στο μεταφυσικο κι αυτο δλδ(το λεει κι ο τιτλος θα μου πεις).
Σ'αυτο συμφωνω με το χανο βασικα,τα μεταφυσικα συνηθως δε μ'αρεσουν.

Όχι τόσο. Στη κολομβιανή μαφία για παράδειγμα μπορεί κανείς να βρει ιστορίες για 8758375385738538535735738573857 σειρές. Το ζήτημα όμως είναι να γίνουν σωστά. Και όταν γίνεται μόδα κάτι αυτό δεν είναι εύκολο. Ακόμα και μεγάλες επιτυχίες όπως Rosario Tijeras αν το δει κανείς αντικειμενικά θα δει πως σεναριακά είναι άκυρες.