Πηγα χθες στη Μαρινέλλα, για την ακριβεια στο Μιουζικαλ της Μαρινελλας.
Προτου πω εντυπωσεις, θα ηθελα να κανω μια μικρη εισαγωγη.
Το Μιουζικαλ αφορα στα σημαντικα γεγονοτα της ζωης της Μαρινελλας, τα οποια αφηγειται η ιδια. Η παρασταση περιλαμβανει σχεδον όλα τα πασιγνωστα τραγουδια της μαζι με καποια αλλα, όχι πολύ γνωστα.
Στην παρασταση συμμετεχει πολυμελής ομαδα χορευτων, υπαρχει πολυμελης ορχηστρα, ενώ παιζουν οι ηθοποιοι: Αντωνης Λουδαρος, Ευαγγελια Μουμούρη, Μέμος Μπεγνης, Τζένη Μπότση και μια άλλη κοπελα που δεν τη θυμαμαι τωρα.
Κειμενα των Ρεππα-Παπαθανασιου κα σκηνοθεσια Σταματη Φασουλή. Στο Παλλας.
Να πω πρωτα απ’ όλα ότι θεωρω τον εαυτο μου ιδιαιτερως τυχερο που ειμαι μολις 25 ετων και ειχα την τιμη να ακουσω την Μαρινελλα να τραγουδαει ζωντανα 2 φορες ως τωρα (μια στο Αθηνων Αρενα, μαζι με τον Ρεμο και μια χθες στο Παλλας). Είναι εμπειρια ζωης το να ακουει κανεις τη Μαρινελλα να τραγουδαει. Ποσο μαλλον για μενα, που είναι η πιο αγαπημενη μου φωνη…
Στα της παραστασης τωρα, οφειλω να ομολογησω ότι για μενα ο καλυτερος ολων ηταν ο Λουδαρος. Και υποκριτικα και φωνητικα. Ειδικα σε 2-3 σημεια κεντησε στο ρολο του! Ακολουθησε η Μουμουρη, η οποια ηταν πολύ καλη (ενώ δεν το περιμενα) με καλη φωνη και ωραιο στησιμο συνολικα. Στην τελευταια της σκηνη ηταν τοσο σπαραχτικη ώστε με εκανε να κλαιω. Κανονικα. (ηταν και η συγκινηση λογω Μαρινελλας βεβαια…) Η Μποτση ηταν καλη. Τελεια. Α, και ομορφη, εχει αδυνατισει πολύ και ηταν πολύ ομορφη. Ο Μπεγνης δε μου αρεσε καθολου. Μονοκομματος και αγγουρι. Αξιοπρεπης όμως.
Για την Μαρινελλα ότι και να πω θα είναι λιγο… Φωνη θεικη, σκερτσο και ναζι όπως παντα μοναδικα, συναισθημα και ψυχη μεχρι εκει που δεν παιρνει… Υποκλινομαι απλως…
Στα περαιτερω, αυτό που με χαλασε αφανταστα ηταν η ενορχηστρωση. Πολύ πολύ κακη ενορχηστρωση. Αυτό το «ανοιξε πετρα», το εκαναν χιλια κομματια… Το εσωσε καπως η Μαρινελλα με το συναισθημα και την ερμηνεια της, αλλα και παλι, το αποτελεσμα δεν ηταν ανταξιο της και ανταξιο των προσδοκιων μου. Γενικα οι διασκευες τους ηταν κακιστες.
Τα κειμενα ηταν καλα, δε μπορω να πω και η σκηνοθεσια συμπαθητικη. Τα κοστουμια ηταν πολύ καλα και παρα παρα πολλα.
Αυτό που επισης με χαλασε ηταν η υπερβολη στα σκηνικα. Εχεις έναν ουτως η αλλως επιβλητικο και υποβλητικο χωρο, το Παλλας. Εχεις μια τεραστια και υπεροχη σκηνη. Εχεις την μεγαλη κυρια του λαικου τραγουδιου. Τα μοντερνα σκηνικα που ανεβοκατεβαιναν και πηγαινοερχονταν ηταν απλως παραταιρα. Με ορισμενες εξαιρεσεις, η σκηνογραφια ηταν πολύ μετρια….
Συνολικα τωρα, η παρασταση θα ηταν ένα μετριο μιουζικαλ πολύ πολύ μαζικης καταναλωσης και εξαιρετικα ευπεπτη και αναλωσιμη, εαν δεν υπηρχε η Μαρινελλα στη σκηνη. Το βαρος και η λαμψη αυτης της γυναικας εκαναν την παρασταση σχεδον αριστουργημα συνολικα, εφοσον επισκιασαν τα παντα….
Και κατι τελευταιο… Είναι δυνατον να εχω δει 2 φορες live την Μαρινελλα και να μην εχω ακουσει live το «Για σενανε μπορω»??? Ουτε την μια φορα το ειπε, ουτε την άλλη…. Εχω μεινει με αυτό το μαραζι… Είναι το πιο αγαπημενο μου τραγουδι και δεν ειχα την τυχη να το ακουσω live…
